Daar zitten we dan, aan de kerstafel. Op zoek naar verbinding, naar samenzijn, naar eenheid met anderen. We creëren de perfecte setting, maken speciale gerechten, steken kaarsen aan. Allemaal in een poging om die 'speciale' verbinding te ervaren. Maar wat zoeken we eigenlijk?
Je gelooft dat je afgescheiden bent van anderen, dat er een 'jij' is die verbinding moet maken met 'anderen'. Maar is dat wel zo? Kun je die afgescheiden persoon vinden die verbinding zoekt? Is er werkelijk een 'ander' om mee te verbinden?
Kijk naar je directe ervaring. Waar eindigt 'jij' en waar begint de 'ander'? Kun je een grens vinden? Of is dat alleen een gedachte, een concept dat we als waarheid aannemen?
We maken van kerst een speciale tijd van verbinding en samenzijn. Maar wat zegt dat over de rest van het jaar? Creëren we juist niet meer afgescheidenheid door te denken dat we op bepaalde momenten 'meer verbonden' moeten zijn?
Het hele idee van verbinding zoeken is gebaseerd op de illusie dat we niet verbonden zijn. Het is als een golf die probeert verbinding te maken met de oceaan - niet beseffend dat ze nooit iets anders dan de oceaan is geweest.
Je zegt misschien: "Maar ik voel me soms zo alleen, zo afgesneden van anderen!" Maar wie voelt zich alleen? Wie is afgesneden? Is dat niet gewoon een gedachte die opkomt in het bewustzijn dat alles al is?
Alle pogingen om verbinding te maken versterken juist het gevoel van afgescheidenheid. Het is als proberen je eigen schaduw te vangen - hoe harder je rent, hoe meer hij van je wegloopt.
Dit is geen pleidooi tegen samenzijn of tegen het vieren van kerst. Het is een uitnodiging om te zien dat wat we zoeken in die 'speciale momenten' al is wat we zijn. Er is geen verbinding nodig omdat er nooit afgescheidenheid was.
Er is geen 'jij' die verbinding moet maken met 'anderen'. Er is alleen dit ene gebeuren, dat zich uitdrukt als alles en iedereen. De kerstafel, de mensen, de gesprekken - het is allemaal één naadloos gebeuren zonder centrum, zonder afgescheiden delen.
Stop met zoeken naar verbinding. Stop met proberen speciale momenten te creëren. Zie dat wat je zoekt al is wat is. Niet als een persoonlijke ervaring, maar als de realiteit die altijd al is.
Dit is geen nieuwe techniek om verbinding te maken. Het is het inzien dat alle pogingen tot verbinding voortkomen uit het misverstand dat er afgescheidenheid is. Er is alleen dit, precies zoals het is, zonder verhaal van verbinding of afgescheidenheid.
De kerst zal komen en gaan. Mensen zullen samenkomen en weer uit elkaar gaan. Maar wat je bent, wat alles is, blijft onveranderd - het ene zonder tweede, waarin alle schijnbare afgescheidenheid verschijnt en verdwijnt.
Comments