Daar zit je dan, op de drempel van wat je het 'nieuwe jaar' noemt. Terugkijkend naar het 'oude jaar', vooruitkijkend naar wat komen gaat. Je maakt de balans op, trekt conclusies, maakt plannen. Maar laten we eens goed kijken naar deze waanzin.
Waar is dit 'oude jaar' precies? Kun je het vinden? Is het meer dan herinneringen die nu opkomen? En waar is dat 'nieuwe jaar' dat je zo gretig tegemoet ziet? Bestaat het ergens anders dan in je gedachten over de toekomst?
Je creëert een verhaal van tijd, van progressie, van vooruitgang. Je denkt dat je door de tijd beweegt, van het ene jaar naar het andere. Maar is er werkelijk beweging? Is er werkelijk een 'jij' die door de tijd reist?
Kijk naar je directe ervaring, precies nu. Is er iets anders dan dit moment? Kun je een verleden vinden buiten je huidige gedachten erover? Kun je een toekomst vinden buiten je huidige fantasieën?
Je zegt misschien: "Maar de tijd gaat toch duidelijk voorbij! Ik word ouder, dingen veranderen!" Maar wie wordt er ouder? Wat verandert er werkelijk? Is er een constante 'jij' die door de tijd reist? Of zijn er alleen veranderingen die gebeuren in het eeuwige nu?
Het idee van een jaarwisseling is als een markering op een rivier - nuttig voor de navigatie misschien, maar volstrekt betekenisloos voor de rivier zelf. De rivier stroomt gewoon, zonder zich iets aan te trekken van onze markeringen.
Al die rituelen rond het oude en nieuwe jaar - wat zijn ze anders dan pogingen om structuur en betekenis te geven aan wat eigenlijk structuurloos en betekenisloos is? Het zijn verhalen die we onszelf vertellen om de illusie van controle en vooruitgang in stand te houden.
Er is geen einde van het jaar. Er is geen begin van het jaar. Er is alleen dit, precies zoals het is, altijd nu. Het 'nu' is niet een punt tussen verleden en toekomst - het is alles wat er is.
Je maakt plannen voor het nieuwe jaar, stelt doelen, formuleert voornemens. Maar wie maakt die plannen? Wie stelt die doelen? Is er werkelijk een 'jij' die de toekomst kan vormgeven? Of zijn dat ook gewoon gedachten die nu opkomen?
Dit is geen uitnodiging om niet meer te plannen of vooruit te kijken. Het is het inzien dat alle plannen, alle vooruitblikken gebeuren in dit eeuwige nu. Er is geen andere tijd dan nu, geen andere plaats dan hier. Stop met het creëren van verhalen over tijd. Stop met het opdelen van het leven in jaren, maanden, dagen. Zie dat er alleen dit is, precies zoals het is. Niet als een moment in de tijd, maar als de tijdloze presentie waarin alle schijnbare tijd verschijnt.
Dit is geen nieuwe filosofie om te begrijpen. Het is een directe uitnodiging om te zien wat al is, voordat het verhaal van tijd begint. Voordat de gedachte aan 'oud' en 'nieuw' opkomt.
Er is alleen dit. Precies dit. Niet als een moment in de tijd, maar als de tijdloze presentie waarin alle momenten lijken te verschijnen en verdwijnen. Voorbij alle verhalen van progressie, voorbij alle ideeën van oud en nieuw.
Commentaires